Minet Westerveld is geboren (1969) in Dieren (Gld) aan de rand van de Posbank. Het bos, de dieren en de natuur zijn een grote bron van inspiratie voor haar.
Minet: "Ik herinnering mij nog heel goed toen ik een jaar of negen was en op bezoek ging bij mijn opa. Ik kwam de kamer van zijn appartement binnen en de tv stond aan. Hij keek naar een natuurfilm over Afrika. Ik had nog nooit zoiets gezien, natuurdocumataire waren toen nog schaars. In de documantaire was de jacht van leeuwen op een gazelle te zien. Een nieuwe wereld ging voor me open, de natuur, de dieren, ze raakten me en dat eerste beeld van natuurdocumantaire is me altijd bij gebleven. Ondertussen zijn natuurdocumentaires parels geworden waarin we in close up worden meegenomen in de wereld van de dieren. Dat is wat ik ook in mijn werk wil laten zien omdat ik ten diepste voel dat we van de natuur en van de dieren kunnen leren, onze menselijkheid (terug) kunnen vinden."

Mede door traumatische gebeurtenissen in haar jeugd, door het psychisch lijden van haar vader, waar Minet voor jaren dagelijks mee wordt geconfronteerd, ontwikkelt ze een grote belangstelling in mensen en menselijke processen. Niet alleen om te leren van de ander maar ook over zichzelf.
Minet: "Juist in deze tijd waarin alles zo snel gaat, wordt vaak over het hoofd gezien dat de groei die we in een mensenleven maken, een rijpingsproces is die zich in zijn eigen tempo ontvouwt en waarbij het essentieel is om alle stappen te doorlopen binnen een proces. Door (tijds)druk, resultaat- en succesgerichtheid wordt er vaak te snel voorbij gegaan aan wat er werkelijk speelt van binnen. Aan wat er gezien en gehoord wil worden."
Door te schilderen maakt Minet een proces zichtbaar, zowel een proces in haar zelf als dat het herkenbaar is voor anderen. Wanneer ze in opdracht schildert voor een ander, ontvouwt het proces van de ander zich ook in haar leven. Het is verbonden met elkaar, brengt inzicht en verbreed het perspectief.

Met schilderen is Minet opgegroeid, haar vader Dirk Westerveld maakte aquarellen. Haar opa, oom en ander familieleden tekenen of schilderen.Tijdens haar jeugd kijkt ze de kunst van haar vader af. Na een afwijzing aan de mode academie toen ze 19 was, komt er een lading op haar nog ontluikende talent te liggen. Het werd veroordeeld als te fijntjes. Als ze na meer dan 24 jaar het schilderen meer wil ontwikkelen loopt ze vast in wat ze tijdens haar jeugd heeft gezien van haar vader. Ze moest alles loslaten en helemaal opnieuw beginnen. Dit deed ze door met aarde en acrylverf te gaan schilderen. Vanuit die beweging met grovere structuren werd haar werk in de jaren steeds verfijnder en maakte ze zich het schilderen met olieverf eigen. Minet heeft daarmee een unieke eigen stijl opgebouwd.

Minet is audiodidatisch en leert door te ervaren. Hoewel ze op zowel intuitïef gebied als in schildertecniek een aantal workshops heeft gevolgd, stromen haar talenten meer van binnenuit.
Haar invoelend vermogen werd al jong geactiveerd, als kind kon ze sferen en stemmingen haarfijn aanvoelen. In haar tienerjaren kwam haar voorvoelende vermogen tot ontwikkeling en voorvoelde ze als iets stond te gebeuren (bij dierbaren). Ook traden overledenen naar voren. Minet heeft haar weg hierin moeten vinden. Als tiener was het overweldigend en soms ook beangstigend en hield ze het wat af. Tijdens de zwangerschap van haar zoon, kwam het intuitïeve stuk echter zo sterk naar voren dat ze er niet meer omheen kon en besloot ze ermee te leren omgaan. Het voelde voor haar als een thuiskomen.
Minet: " Vanaf de eerste meditatie die ik maakte in een intuitïeve ontwikkelingscursus kwamen de dieren naar voren. Zij brachten de boodschappen van overledenen over. De dieren zijn nooit meer weg gegaan. Ze hebben mij veel geleerd over menselijk zijn, over mededogen, over vergeving, over compassie. Over de vele aspecten waar we als mens mee kunnen struggelen maar ook hoe je daarvan goud kan maken. Dat er uit de meest pijnlijke gebeurtenissen in het leven, waardevolle lessen te leren zijn door er vanuit een ander perspectief naar te kijken. De dieren verschijnen in meditatie, dromen, soms komen ze fysiek op mijn pad. Als een dier meerdere keren naar voren komt, is dat voor mij een teken dat ik met het dier mag schilderen. Deze ontmoetingen raken mij vaak diep en ben dan zeer ontroert door hun aanwezigheid en de wijsheid die ze in zich dragen. Door hun wereld zichtbaar te maken in de schilderijen, wordt ook een deel zichtbaar van mijn eigen innerlijke wereld. De wijsheid, die verborgen ligt in de dierenwereld, komt in de workshops en opstellingen naar voren. Door het delen van onze unieke persoonlijke ervaring met elkaar, komen overeenkomsten en thema's naar voren. Verscheidenheid in Eenheid. Ik ben deel van wij, wij is deel van mij, wij en ik zijn samen Een."